ZEA

9,4 mln
LUDNOŚĆ
44 315 USD
PKB PER CAPITA
0,911 (26)
WSKAŹNIK ROZWOJU SPOŁECZNEGO
Aa2
RATING MOODY’S


ZEA economy

Usługi: 51,6%
Przemysł: 47,48%
Rolnictwo: 0,91%

Opportunities

  • Zróżnicowana baza konsumencka
  • Zachęty dla inwestorów zagranicznych
  • Trwająca dywersyfikacja ekonomiczna
  • 46 stref wolnego handlu

Challenges

  • Duża konkurencja
  • Uzyskiwanie kredytów i pożyczek
  • Licencje


Nowoczesna infrastruktura

Zjednoczone Emiraty Arabskie (ZEA) to państwo położone w Azji Zachodniej na Półwyspie Arabskim, składające się z siedmiu emiratów zamieszkiwanych przez 9,4 mln osób. Z uwagi na strategiczne położenie, projekty dywersyfikacji gospodarki oraz nastawienie na handel międzynarodowy, Zjednoczone Emiraty Arabskie są obiecującym miejscem do inwestowania, szczególnie dla przedsiębiorców, którzy chcą wejść na rynki regionu MENA oraz Azji Południowej.

Zjednoczone Emiraty Arabskie to nowoczesna infrastruktura, zróżnicowana baza konsumencka i przyjazne środowisko dla działalności biznesowej. Rozwój gospodarczy napędza także 46 stref wolnego handlu na terenie całego kraju. W 2021 roku produkt krajowy brutto ZEA wyniósł 415 mld dolarów (44 315 dolarów per capita). W strukturze PKB usługi stanowią 51,6% PKB, przemysł – 47,48%, a rolnictwo – 0,91%. Jeśli chodzi o środowisko biznesowe, 95% firm stanowią małe lub średnie przedsiębiorstwa.

Emiraty tworzące Zjednoczone Emiraty Arabskie:

Dubaj – międzynarodowe centrum ekonomiczne z miastem Dubaj, znanym z przyjaznego środowiska dla inwestorów, szybkiego rozwoju i lokalizacji firm z sektora innowacji i high-tech. Dubaj oferuje różne zachęty zagranicznym inwestorom zainteresowanym ekspansją.

Abu Zabi – stolica i drugie co do wielkości miasto ZEA. W XX wieku przeszło szybką industrializację, która uczyniła z niego centrum polityczne i gospodarcze. Nie oferuje tak wielu zachęt jak Dubaj, ale przyciąga inwestorów programami międzynarodowymi.

Szardża – trzeci co do wielkości emirat. Oferuje niskie podatki i ułatwienia w zakresie handlu, by przyciągnąć inwestorów z zagranicy. Inwestorzy, którzy starają się o licencje, mogą liczyć na szybkie procedury.

Adżman – emirat, którego motorami rozwoju są sektory nieruchomości i turystyki. Kolejny kluczowy czynnik stymulujący wzrost gospodarczy to dwie strefy wolnego handlu.

Umm al-Kajwajn – najsłabiej zaludniony emirat w federacji. Podobnie jak Dubaj, oferuje różne zachęty podatkowe i inwestycyjne, które wraz ze strefą wolnego handlu napędzają rozwój lokalnej gospodarki.

Ras al-Chajma – emirat o silnie zdywersyfikowanej gospodarce, opartej na produkcji materiałów budowlanych (cement i wapienie), branży nieruchomości, turystyce, przemyśle i branży high-tech.

Fudżajra – emirat, który jest regionalnym centrum żeglugi. Władze starają się przyciągać inwestorów podążając za rozwiązaniami wdrożonymi w Dubaju. Oprócz działalności związanej z obsługą statków, zwiększane są inwestycje w rozwój turystyki.

Ludność Zjednoczonych Emiratów Arabskich

Populacja Zjednoczonych Emiratów Arabskich liczy 9,4 mln osób, z czego Emiratczycy stanowią 12%. Oznacza to, że ZEA są domem dla jednego z najwyższych na świecie odsetków ekspatriantów. Największe zagraniczne społeczności w ZEA to Hindusi (39,8%), Banglijczycy (12,6%), Pakistańczycy (11,4%), Egipcjanie (10,3%) i Filipińczycy (6,5%). Największymi europejskimi społecznościami są Brytyjczycy (0,33%) i Francuzi (0,21%).

Największym miastem ZEA jest Dubaj, zamieszkiwany przez 3,5 mln osób. Każdego roku populacja Zjednoczonych Emiratów Arabskich zwiększa się o kilkadziesiąt tysięcy osób. Do wzrostu liczby mieszkańców przyczynia się silna gospodarka, dobra infrastruktura, liberalna polityka wizowa, stabilność polityczna oraz brak podatku dochodowego, co czyni z Emiratów atrakcyjną destynację dla zagranicznych inwestorów.

Zjednoczone Emiraty Arabskie mają także jeden z najlepszych i najbardziej nowoczesnych systemów opieki zdrowotnych na świecie. Wykwalifikowany personel i innowacyjne technologie poprawiają jakość opieki zdrowotnej. Dzięki temu w ZEA znacząco wydłużyła się średnia długość życia. O ile w 1950 roku wynosiła ona 41 lat, to obecnie jest to 79 lat.

Gospodarka Zjednoczonych Emiratów Arabskich

Walutą Zjednoczonych Emiratów Arabskich jest dirham (AED), który jest powiązany z dolarem. Gospodarka rozwija się w oparciu o wydobycie i handel ropą naftową, inwestycje w nowoczesne technologie i napływ zagranicznych pracowników. W związku z uzależnieniem od cen ropy naftowej, władze realizują programy na rzecz dywersyfikacji gospodarczej. W listopadzie 2015 roku rząd wdrożył plan o wartości 81,7 mld USD mający na celu stymulowanie gospodarki innowacjami oraz zwiększenie inwestycji w opiekę zdrowotną, energetykę, transport i przemysł kosmiczny.

Na zmianach najbardziej korzystają turystyka, handel, branża nieruchomości i branża budowlana. Do najbardziej znanych projektów rozbudowy infrastruktury należą metro w Dubaju, wieże Jumeirah Lake Towers, hotel Atlantis oraz plaże Palm Gateway. Infrastrukturę rozbudowano także w związku z wystawą Expo 2020, która po opóźnieniu związanym z pandemią COVID-19, odbywała się w Dubaju od października 2021 roku do marca 2022 roku. Transformacja obejmuje również reformę edukacji i tworzenie miejsc pracy z myślą o obywatelach ZEA (tzw. emiratyzacja).

Należące do rządu linie lotnicze Emirates (część Emirates Group), będące największym operatorem samolotów Airbus A380, są obecnie jednymi z najsilniejszych na rynku lotniczym. Władze inwestują także w projekty związane z energią odnawialną. Jedną z kluczowych inicjatyw w tym zakresie jest budowa Masdar City w pobliżu Abu Zabi, które będzie ośrodkiem dla firm z branży czystych technologii. W powstającym mieście znajduje się również siedziba Międzynarodowej Agencji Energii Odnawialnej (International Renewable Energy Agency, IRENA).

Emiracka gospodarka jest gospodarką otwartą, przyjazną dla zagranicznych inwestorów. W Zjednoczonych Emiratach Arabskich funkcjonuje obecnie 46 wolnych stref, powiązanych z takimi sektorami jak finanse, logistyka, media, opieka zdrowotna, tekstylia i motoryzacja. Jedną z największych stref wolnego handlu jest utworzona w 1985 roku Jebel Ali Free Zone (Jafza). Strefa ta jest siedzibą dla 9 500 firm, w tym dla ponad stu z listy Fortune Global 500.

Handel międzynarodowy

Zjednoczone Emiraty Arabskie to 35. największa gospodarka świata pod względem produktu krajowego brutto, 15. największy eksporter i 17. największy importer. Wartość emirackiego eksportu wynosi 425,1 mld dolarów, a importu – 347,5 mld dolarów. Głównymi partnerami handlowymi Zjednoczonych Emiratów Arabskich są Arabia Saudyjska, Indie, Irak, Hongkong, Oman, Kuwejt, Chiny, Szwajcaria, Stany Zjednoczone i Iran.

Największą grupę importowanych towarów stanowią kamienie i metale szlachetne (21,3%), urządzenia elektryczne (12%), ropa naftowa i paliwa mineralne (10,6%), maszyny przemysłowe (8,23%), pojazdy silnikowe i części (5,3%), leki (1,89%), tworzywa sztuczne (1,77%), żelazo i stal (1,59%), miedź (1,1%) i instrumenty precyzyjne (1,1%). Na kolejnych pozycjach są m.in. samoloty, artykuły z żelaza i stali, kosmetyki, odzież, meble, owoce, mięso i chemia organiczna.

Wśród najczęściej eksportowanych towarów są ropa naftowa i paliwa mineralne (51,1%), kamienie i metale szlachetne (14,5%), urządzenia elektryczne (8,04%), maszyny przemysłowe (4,38%), pojazdy silnikowe i części (2,75%), tworzywa sztuczne (2,18%), aluminium (1,92%), tytoń (1,15%), kosmetyki (1,07%), żelazo i stal (0,986%). Oprócz nich eksportowane są także m.in. leki, samoloty, instrumenty precyzyjne, odzież, guma, owoce, meble, papier, obuwie i zegarki.

Umowy handlowe

Zjednoczone Emiraty Arabskie zawarły wiele umów handlowych, w tym z krajami Rady Współpracy Zatoki Perskiej (Gulf Cooperation Council, GCC). Jako członka GCC, ZEA łączą więzi gospodarcze (wspólny rynek i unia celna) z Arabią Saudyjską, Bahrajnem, Katarem, Kuwejtem i Omanem. Na mocy porozumienia o Arabskiej Strefie Wolnego Handlu (Greater Arab Free Trade Area Agreement, GAFTA), ZEA mają wolny dostęp do Arabii Saudyjskiej, Kuwejtu, Bahrajnu, Kataru, Omanu, Jordanii, Egiptu, Iraku, Libanu, Maroka, Tunezji, Palestyny, Syrii, Libii i Jemenu.

Zjednoczone Emiraty Arabskie podpisały także umowy dwustronne z następującymi krajami:

Algieria
Argentyna
Armenia
Azerbejdżan
Gruzja
Holandia
Indie
Indonezja
Izrael
Kazachstan
Korea Południowa
Malediwy
Maroko
Pakistan
Turcja

Umowy ze stowarzyszeniami krajów:

Rady Współpracy Zatoki Perskiej (Gulf Cooperation Council, GCC)
Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu (European Free Trade Association, EFTA)

Umowy zawarte przez GCC:

Singapur

Stosunki Zjednoczone Emiraty Arabskie – Unia Europejska

Stosunki Zjednoczone Emiraty Arabskie-Unia Europejska funkcjonowały wcześniej na mocy umowy o współpracy między UE a Radą Współpracy Zatoki Perskiej (EU-Gulf Cooperation Council Cooperation Agreement) z 1988 roku, która ustanowiła relacje z krajami GCC. Relacje dwustronne zostały zintensyfikowane w późniejszych latach w oparciu o wspólne interesy polityczne w regionie.

Zjednoczone Emiraty Arabskie są największym partnerem inwestycyjnym Unii Europejskiej w GCC i drugim partnerem handlowym w regionie. W 2020 roku wartość wymiany handlowej między obiema stronami wyniosła 34,6 mld euro. Wartość eksportu z Unii Europejskiej wyniosła 26 mld euro, a importu – 8,6 mld euro.

Eksport z UE do Zjednoczonych Emiratów Arabskich był zróżnicowany i obejmował przede wszystkim produkty przemysłowe, takie jak urządzenia z obszaru energetyki, lokomotywy i samoloty, a także urządzenia elektryczne i mechaniczne.

Szanse i wyzwania

Władze Zjednoczonych Emiratów Arabskich są przywiązane do liberalizacji handlu międzynarodowego. Administracją i przepisami dotyczącymi handlu międzynarodowego zarządza Federalny Urząd Celny (Federal Customs Authority, FCA). Ramy prawne opierają się na umowach i standardach międzynarodowych. Wszystkie emiraty mają takie same obowiązki w zakresie procesów celnych. Ogólne cło wynosi 5%. Alkohol jest opodatkowany w 50%, a tytoń w 100%.

Zakazany jest wwóz broni, amunicji, narkotyków, pestycydów i wieprzowiny. Importerzy muszą składać wniosek o licencję, która ściśle określa warunki wwozu. Nie ma specjalnych zasad dotyczących etykietowania produktów. Produkty spożywcze muszą być oznaczone nazwą marki, datą produkcji, datą ważności, krajem pochodzenia, wagą, listą składników i dodatków. Wszystkie oleje i tłuszcze muszą być oznakowane jako składniki. Wszystkie etykiety muszą być w języku arabskim lub językach angielskim i arabskim.

Potencjalni inwestorzy chcący założyć firmę w ZEA muszą liczyć się z konkurencją, ponieważ zachęty i ulgi powodują znaczący napływ firm zagranicznych. Poza Dubajem pozostałe Emiraty są bardziej zbiurokratyzowane i mniej otwarte. Wyzwania są związane z uzyskiwaniem kredytów i pożyczek. Problematyczne mogą okazać się również opóźnienia w płatnościach, zmiany w umowach po ich podpisaniu oraz trudności w rozwiązywaniu umów, zwłaszcza jeśli inwestorzy mają do czynienia z brokerami.